Trekpleisters in Praag

TREKPLEISTERS

Praagse Burcht / St. Vitus Katherdaal - De Praagse burcht vormt het grootste gesloten paleizencomplex ter wereld. Alleen al de voorzijde is een halve kilometer lang. Voor het fantastische silhouet zorgen de drie torens van de St.-Vituskathedraal, 88 en 99 meter hoog. Op 7,5 hectare is men getuige van de duizendjarige geschiedenis. De gebouwen zijn in drie stijlperioden verankerd: Romaans, gotiek en classicisme.

Het begin werd gemaakt door vorst Wenzel. Op deze 'Heuvel der Goden' liet hij in 925 een rond gebouw als veilige schrijn voor de hand van St.-Vitus bouwen. De houten palissaden nederzetting werd in de 11de eeuw door koning Bretislav I door een stenen brug vervangen in het Tsjechische hrad, vandaar de naam Hradcany. Wie uitvoerig wil rondkijken, moet daar een halve dag voor uittrekken. Dit gotische symbool van Praag is meer dan 'slechts' een kerk. Hier bevinden zich macht en religie, cultus en cultuur, monument en pelgrimsoord, museum en schatkamer onder één dak. De Boheemse koningen werden in de 124 meter lange en 34 meter hoge domkerk gekroond. En hier rusten ze ook: Karel IV, die zelf in 1344 de eerste steen van de kathedraal legde, naast hem zijn zoon Wenzel IV en een aantal echtgenotes alsook de Hussieten-koning Georg van Podebrad en enkele dochters van Maria Theresia.

Een aantal architecten verwierf onsterfelijke roem; eerst de Fransman Matthias van Arras; vanaf 1352 Peter Parler, die destijds half Praag met inbegrip van de Karelsbrug ontwierp. Zijn 'goddelijke' meesterwerk werd echter pas 600 jaar later voltooid. In 1929 was men nog bezig met de uitvoering van zijn oorspronkelijke plannen.

Karels Brug - Voor de heilige Roomse keizer Karel IV was de brug, die zijn naam draagt, een utilitair project. In de 14de eeuw hadden de stedelingen simpelweg behoefte aan een stevige stenen oeververbinding boven hoogwaterniveau. De Praagse brug (ook wel stenen brug) werd als eerbetoon aan de keizer in 1870 hernoemd tot de Karelsbrug (Karluv most). Rond die tijd had dit gotische bouwwerk een groot aantal verfijnde barokversieringen gekregen, waardoor het een opwindend kunstwerk is geworden.

 
Ten gevolge van complicaties tijdens de bouw en latere verbouwingen beslaat de brug niet de kortste afstand tussen twee punten; hier en daar gaat het 'pad' enigszins een andere richting op, alsof de bouwtekeningen gekreukeld waren. Sinds 1950 is de brug gereserveerd voor voetgangers.

Oude Stads Plein - Het StaromÄ›stské námÄ›stí "plein van de oude stad" is een plein in Praag, genoemd naar de wijk waarin het gelegen is, de Oude Stad. Vooral in de zomer wordt het meer dan 9000 m² grote plein overspoeld door toeristen. Het plein ligt tussen het Wenceslasplein en de Karelsbrug.

Naast de mooie huizen staan rond het plein kerken in verschillende stijlen, waaronder de Týnkerk in gotische stijl en de barokke Sint-Nicolaaskerk. Ook het Astronomisch uurwerk van Praag naast het Oude stadsraadhuis is aan het StaromÄ›stské námÄ›stí te vinden. In het midden van het plein staat een standbeeld van Johannes Hus. Dit standbeeld is opgericht op 6 juli 1915, 500 jaar na de dood van Hus.

Vyšehrad - Vyšehrad ( Tsjechisch voor 'hoge burcht" ) is een wijk van Praag die ten zuiden ligt van de Oude Stad. Het is een toeristische vestingstad met metershoge muren en stadspoorten. Een bekende bezienswaardigheid in de wijk, die tot het district Praag 2 behoort, is de Sint-Petrus-en-Pauluskerk (Kostel sv. Petra a Pavla).

De vesting is in de 10e eeuw door de Přemysliden gesticht en later in romaanse en gotische stijl uitgebreid. Het tegenwoordige uiterlijk wordt bepaald door barokelementen.

Astronomische Klok - Een mooi plein waar een afgrijselijk voorval plaatsvond. Drie ijzeren kruisen in het plaveisel voor de ingang herinneren aan de terechtstelling van 27 Boheemse edellieden na de verloren veldslag aan de Witte Berg op 8 november 1620, de zwartste dag in de Boheemse geschiedenis. Want daarna namen de Habsburgers in Bohemen de macht over; het nationale bewustzijn werd 300 jaar lang de kop ingedrukt. Het oude stadhuis, in 1338 gebouwd, beleefde echter roemrijke tijden.

De democratisch gekozen 'volkskoning' Georg von Podebrad gaf in 1458 de voorkeur aan de eenvoudige ambtsvertrekken boven de burcht en regeerde hier. Een zware SS-tankaanval verwoestte tijdens de Tweede Wereldoorlog het hele oostelijke gebouwencomplex. Aan de boulevard in de oude binnenstad bevindt zich nog steeds een bres.

TanÄící dům - Het Dansende Huis (Tsjechisch: TanÄící dům) is de bijnaam van een deconstructivistisch kantoorgebouw in de Nieuwe Stad van Praag. Het gebouw werd ontworpen door de Tsjechische architect Vlado Milunić, samen met de Canadese architect Frank Gehry. Het gebouw staat op een opvallende plaats aan de rivier de Moldau, waar voordien een gebouw had gestaan dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd vernietigd. De bouw van het Dansende Huis begon in 1994 en werd afgerond in 1996. Het gebouw is in eigendom van de ING.

Het moderne ontwerp van het gebouw was erg controversieel tijdens de bouw. De Tsjechische president Václav Havel, die lange tijd naast de plaats woonde waar nu het Dansende Huis staat, was wel een voorstander van het gebouw. Hij hoopte dat het gebouw een centrum van culturele activiteiten zou worden.

De oorspronkelijke naam van het pand was Ginger en Fred, genoemd naar de dansers Ginger Rogers en Fred Astaire. Deze naam was gekozen omdat het gebouw op een paar dansers leek; hier is uiteindelijk ook de huidige naam van afgeleid.

Petrin Toren - Met een verrekijker kan je van hieruit het kantoor van de president zien. De burcht Hradsjin ligt namelijk aan je voeten, als je de 299 treden van de toren op de heuvel Petrin hebt beklommen. De 60 meter hoge 'Kleine Eiffeltoren' werd naar het Parijse voorbeeld voor de nationale tentoonstelling in 1891 gebouwd. Van boven zie je ook de pseudo-Byzantijnse daken van de St.-Laurenzikapel (Kostel svateho Vavrince) met rozentuin.